زندگی، آموزگار شگفتی ست
با دست مایه ی تجربه های شیرین و خاطره های تلخ
درک عمیق روزهای عذاب، بسی دشوار است
اما در امتداد همین روزگار سخت
به اکسیر قدرت درآمیزی و استقامت آموزی
و تجربه می کنی که به آهنگ هر روز همپای شوی
و در تقابل آن استوار باشی.
چه غم از پیمودن کوته راهی به درد
و کشیدن باری به ناکامی.
و می آموزی که تمنای تو هر چه به سادگی رو کند
پاداشی، بایسته تر فراچنگ آری
و آن که باختن، همیشه گامی دیگر است
به سوی بردن و پیروزی.
و دیگر بار چون به عادت دیرینه
زندگی لب به خنده گشاید
خویشتن را باز می یابی
توانمندتر از پیش و دانشی فراخ
از تمامیت بی انتهای خویش
و آن گاه قدرِ آرام و کامِ لحظه های خوب را دریابی
به ژرفایی که هرگز نمی شناختی.
«دونا لوین» |